WYPOSAŻENIE W SPRZĘT GOTOWY cz.1

Sprzęt wędkarski służący do połowu ryb na zawodach gruntowych musi być wysokiej jakości, dostosowany do czynnych metod wędkowania.

1. WYPOSAŻENIE W SPRZĘT GOTOWY

a) wędziska i amortyzatory

Podstawowym elementem sprzętu są wędziska. Można je z grubsza podzielić na cztery typy:

1) wędziska o akcji sztywnej („Garbolino” do 5,25 m, „Rudi-pech”);

2) wędziska progresywne („Fiva”, „Lerc”);

3) wędziska o akcji środkowej;

4) wędziska o akcji angielskiej.

Wędkarze gwarowo nazywają pierwszy typ trzonkiem od miotły lub lagą (ze względu na jego sztywność), czwarty typ krowim ogonem (ugina się pod własnym ciężarem).

Wszystkie cztery typy wędzisk mają swoje zalety i wady. Pierwszy jest prawie idealny przy połowie białej ryby, umożliwia bowiem błyskawiczne zacięcie. Pracę wędziska zastąpiono pracą amortyzatora gumowego, który pokonuje opór ryby. W pozostałych typach, bez amortyzatora gumowego, opór ryby pokonywany jest przez odkształcanie się wędziska.

Inny podział, w zależności od metod łowienia, rozróżnia trzy typy:

1) wędziska służące do połowu metodą spławikową na wodach stojących, a metodą przepływanki z jej modyfikacjami – na rzekach;

2) wędziska „uklejowe” — stosowane do połowów szybkościowych ;

3) wędziska używane do wędkowania metodą odległościową (angielską).

Do pierwszej grupy należą wędziska o akcji sztywnej, m.in. wędziska francuskie „Garbolino” i „Rudipech” oraz wędziska — „Fiva”.

W Polsce wędziska „Garbolino”, zwłaszcza seria AR, znane są szerszemu ogółowi wędkarzy od 1967 roku, kiedy sprowadzono do kraju pierwszą partię 300 sztuk.

Wędziska wykonano z zielonego sztucznego tworzywa, wewnątrz pustego (z wyjątkiem czerwonych nakładek przy rękojeści). Grubość ścianki wynosi 1 mm. Każda kolejna część, licząc od szczytówki, jest we wszystkich seriach identyczna, tak że mając np. wszystkie siedem części (seria AR-5), można z nich składać wędziska dowolnej długości, oczywiście zaczynając od szczytówki i kończąc montażem rękojeści. Wędziska te są dość sztywne, zamiast końcówek mają haki duraluminiowe o długości 18 cm, zaopatrzone w nasadkę umożliwiającą umocowanie haka na końcu szczytówki. Do wolnego haka przy pomocy igelitowej koszulki przymocowuje się amortyzator gumowy.

Długość i grubość gumy należy dobrać zależnie od wielkości ryb. Amortyzatory gumowe można otrzymać gotowe, wykonane fabrycznie, lub zrobić samemu. Mogą to być pojedyncze gumy o średnicy 0,3-0,6 mm, iktórych się używa przy połowie ryb małych. Splecione po dwie, po cztery, nawet po osiem — służą do połowu ryb odpowiednio większych. Długość amortyzatorów nie powinna być mniejsza niż 30 i większa niż 150 cm. Należy jednak pamiętać, że od tych dwóch parametrów (długość i grubość) zależy skuteczność zacięcia i czas holu ryby. Upraszczając, można powiedzieć, że im cieńsza i dłuższa guma — tym bardziej miękki amortyzator, im grubsza i krótsza — tym twardszy. Łowienie na miękkie amortyzatory powoduje przedłużenie czasu holu i słabsze wbicie haczyka w wargę ryby, zaś użycie zbyt twardych amortyzatorów może spowodować zrywanie przyponów.

Wadą amortyzatorów jest trudność w zarzucaniu zestawu przy silnym wietrze (siplątanie amortyzatora), jeszcze większą – bardzo trudne odhaczanie zestawu w przypadku zaczepienia o przeszkodę podwodną haczykiem lub obciążeniem (często dochodzi do utraty całego zestawu, łącznie ze spławikiem). Prawidłowy dobór amortyzatorów bardzo ułatwia holowanie ryb, eliminując niektóre błędy popełnione w czasie wędkowania, jak np. zbyt silne przytrzymanie ryby.

Przymocowanie amortyzatora do haka. Zestaw przymocowuje się do drugiego końca gumy za pomocą pętelki. Amortyzatory należy często zmieniać, gdyż stopniowo — zwłaszcza pod wpływem słońca – tracą sprężystość i wytrzymałość, stają się słabsze.

Omawiane wędziska wyczynowe są najbardziej przystosowane do łowienia na wodach bieżących ryb średnich i dużych (wyłączając karpia i brzanę powyżej 2000 g). Sztywność tych wędzisk eliminuje wiele wad właściwych dla wędzisk klasycznych, ułatwia zacięcie i holowanie ryb. Hak aluminiowy zmniejsza czas upływający od brania do zacięcia i umożliwia bardzo dokładne prowadzenie przynęty na zestawie.

Wielką zaletą omawianych wędzisk jest możliwość błyskawicznej zmiany zestawów wędkarskich — przez zmianę haka wraz z zestawem. Cechą dodatnią jest też łatwość konserwacji i transportu. Po wędkowaniu wędzisko należy dokładnie umyć i wytrzeć do sucha czystą bawełnianą szmatką. Co dwa – trzy dni całe wędzisko trzeba dokładnie przetrzeć gliceryną, stale zaś chronić przed zanieczyszczeniem piaskiem lub ziemią, przechowywać w futerale, w suchym miejscu z dala od źródeł nagrzewania i nasłonecznienia.

Wadami tych wędzisk są: zbyt duży ciężar w stosunku do długości; niedostateczne wyposażenie w haki; nadmierna elastyczność i zbyt duży stopień ugięcia w czasie holu (dotyczy wędzisk AR-4 i AR-5); bardzo gruba rękojeść, utrudniająca trzymanie; łatwość zaklinowania się poszczególnych części; odbarwianie się wędziska; brak fabrycznej instrukcji dotyczącej konserwacji. Ponadto wędziska są drogie i trudno je nabyć.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *