Zanęta – Otręby – Zboża – Ziarna

Otręby

Surowiec: Uboczny produkt przemiału zbóż. Otręby składają się głównie z otoczek ziaren. Zawierają też nie oddzielone resztki mąki. W wędkarstwie często używa się ich do przechowywania i czyszczenia białych robaków. Do zanęt wykorzystuje się głównie otręby pszenne. Przed dodaniem do niektórych mieszanek trzeba je przemieć.

W zanęcie jako składnik: pobudzający (przywołujący)

Stosowanie: Do zanęt gruntowych i powierzchniowych. Działanie zależy od postaci.

W zwykłej spulchniają zanętę i zakwaszają. Niezbyt sycące, działają przeczyszczająco. Na sucho brązowawe, po nawilżeniu ciemnobrązowe. Dobrze dopowietrzają zanęty, stąd wykorzystywane do ich przewietrzania, czyli nadawania im puszystości. Dodane jednak w ilości większej niż 30% powodują, że zanęta się rozpada.

Otręby zmielone mają właściwości zlepiające. Na sucho wyglądają jak jasnokremowa mączka, po zmoczeniu stają się jasnobrązowe. Sycą, a w dodatku są mało strawne. Można ich dodawać w ilości do 30%; zastępują droższe mąki.

Zboża i ziarna

Ryż

Surowiec: Dobrze jest znanych wiele odmian tego zboża z odległych regionów ciepłych i mokrych. Z wędkarskiego punktu widzenia nie ma między nimi istotnych różnic – co najwyżej warto czasami zwrócić uwagę na kolor. Niektórzy z powodzeniem używają ziarna w całości. Częściej jednak stosuje się uzyskane z niego: mąkę o dużej zawartości krochmalu lub płatki. Nie używa się natomiast kleiku.

W zanęcie jako składnik: wiążący i objętościowy

Stosowanie: Do wszelkich jasnych zanęt gruntowych i powierzchniowych. Na sucho biały, namoczony – biały złamany. Całe ziarna sycące, mąka znacznie mniej; duża ryba się nią nie interesuje, raczej ukleje i inna drobnica. Niewielkie właściwości zlepiające. Przeciwnie kleik ryżowy, którego działanie wędkarze doświadczeni (nim) określają wdzięcznym Do widzenia za dwa tygodnie. Nieopatrznie dodany do zanęty sprawia, że żadną miarą nie daje się ona strzepnąć z palców, a jeśli już – to na buty zamiast do wody.

Arachid

Surowiec: Brazylijska roślina tropikalna z rodziny motylkowatych. Strąk dojrzewa pod ziemią. Z nasion, pospolicie zwanych orzeszkami ziemnymi, wytłacza się olej. W handlu arachid spotyka się pod wieloma postaciami. Do zanęt stosuje się głównie dwa produkty: czysty, czyli po prostu zmielone orzeszki – pachnący, tłusty (do 45% tłuszczu), pożywny; oraz brązowy, czyli odtłuszczona śruta poekstrakcyjna (zostało 1-2% tłuszczu): mniej pożywny, chudszy.

W zanęcie jako składnik: pobudzający (przywołujący)

Stosowanie: Zmielonych orzeszków używa się do zanęt gruntowych. Szczególnie skuteczno na płoć i leszcza, pzy czym wabią ryby duże. Mączka ma właściwości sycące. Zlepia też, po upływie czasu nawet za mocno (o czym na str. 15). Na sucho jasnobrązowa, po namoczeniu brązowa. Dodawać nie za dużo: 10-20%.

Śruta poekstrakcyjna stanowi składnik zanęt powierzchniowych, na wszelką białą rybę. Ma właściwości spulchniające, na mokro nieco ciemnieje. Mniej sycąca; drobno zmielona szybko się. dzięki niskiej zawartości tłuszczu, rozpuszcza w wodzie. Do zanęty można objętościowo dodać więcej niż arachidu naturalnego – do 30%.

Jęczmień

Surowiec: Nadaje się odmiana zarówno ozima, jak jara. W wędkarstwie znajduje zastosowanie w postaci kasz, ale to raczej jako przynęty; do zanęt używa się mąki, drobnej i zwartej.

W zanęcie jako składnik: wiążący i objętościowy

Stosowanie: Do ciężkich zanęt gruntowych, w których jasna barwa nie stanowi przeszkody, na wody o bystrym nurcie. Mąka, na sucho kremowa, na mokro staje się jasnobrązowa. Ma właściwości zlepiające, zakwasza. Może stanowić do 20% zanęty. Należy uzupełnić intensywną przyprawą, np. anyżem.

Żyto

Surowiec: Do zanęt najbardziej się nadaje mąka razowa, czyli ziarno mielone w całości, z łuskami. Odznacza się specyficznym przyjemnym zapachem. Samego ziarna używa się rzadko. W zanęcie jako składnik: wiążący i objętościowy

Stosowanie: Do zanęt gruntowych. Na sucho mąka ma barwę szarawą, na mokro wyraźnie szarą. Sycąca, zakwasza zanętę i wiąże ją. Nie należy przesadzać z ilością – 25% wystarczy w zupełności.

Pszenica

Surowiec: Ziarno w całości używane raczej jako przynęta. Do zanęt stosuje się mąkę lub otręby.

W zanęcie jako składnik: otręby – pobudzający (przywołujący); mąka – wiążący i objętościowy

Stosowanie: Otręby -zob. wyżej. Mąkę stosuje się tylko do zanęt gruntowych, przede wszystkim na karpia, leszcza, dużą płoć. Sycąca lecz niezbyt strawna, nieznacznie zanętę zakwasza. Biała na sucho i złamana biała na mokro, rozjaśnia ją, co nie zawsze jest wskazane. Silnie zlepia, należy więc dodawać w ilościach umiarkowanych, 10-20%. Na mokro nieznacznie pęcznieje. Bywa używana w miejsce gliny.

Owies

Surowiec: Dostępny i używany przede wszystkim w postaci płatków. Parzone służą jako przynęta. Do zanęt dodaje się po zmieleniu, choćby w starym młynku do kawy. Przed użyciem przesiać.

W zanęcie jako składnik: pobudzający (przywołujący)

Stosowanie: Do zanęt wyłącznie gruntowych. Nie zalecany na białoryb, pozwala w łowisku utrzymać porządne leszcze, świnki, karpie. Sycący, ma właściwości zlepiające – podwyższa trwałość kul zanętowych. Ze względu na bogaty skład chemiczny nie należy dawać owsa zbyt dużo; 15% to górna granica.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *